Όταν ο ιδιοκτήτης και εκμισθωτής ενός ακινήτου προβαίνει στην εκποίησή του, αυτός που αποκτά υπεισέρχεται αυτοδίκαια και συνολικά στην έννομη σχέση της μίσθωσης. Δεν αποκλείεται όμως ο μισθωτής να αγνοεί την εκποίηση και να συνεχίζει να καταβάλλει μισθώματα στον προηγούμενο ιδιοκτήτη με τον οποίο κατάρτισε τη μίσθωση, παρότι αυτός δεν είναι πλέον εκμισθωτής και δανειστής της απαίτησης για καταβολή μισθωμάτων. Αν η καταβολή δεν θεωρηθεί έγκυρη, η υποχρέωση για καταβολή μισθωμάτων δεν αποσβέστηκε και το βάρος αναζήτησης όσων καταβλήθηκαν καθώς και τον κίνδυνο αφερεγγυότητας του αρχικού εκμισθωτή έχει ο μισθωτής, ο οποίος κατέβαλε σε μη δικαιούχο· διαφορετικά το σχετικό βάρος και τον αντίστοιχο κίνδυνο φέρει ο νέος κτήτορας. Αντίστοιχα είναι τα ζητήματα που ανακύπτουν επί εμπράγματης κληροδοσίας με αντικείμενο μισθωμένο ακίνητο ή επί περισσότερων κληρονόμων εκ των οποίων ο ένας εγκαταστάθηκε στο μισθωμένο ακίνητο ως δήλο. Ποιος φέρει τον κίνδυνο από την καταβολή μισθωμάτων σε μη δικαιούχο εν αγνοία της πραγματικής κληρονομικής ή κληροδοχικής διαδοχής;
Ακολουθεί αυτούσια η μελέτη όπως δημοσιεύτηκε στο νομικό περιοδικό Χρονικά Ιδιωτικού Δικαίου
